A sustancia sonora da voz como instrumento de comunicación; manexo dos elementos determinantes da produción da voz: respiración, fonación, resonancia e articulación; conseguir unha maior expresividade, mediante exercicios de entoación, ritmo e pronuncia. Gravación ante o micrófono, escoita e corrección. Introdución ao medio das lecturas dramatizadas nos seus diversos formatos e xéneros, poéticos e narrativos.

MÓDULO 1. ADESTRAMENTO VOCAL
– Coñecer o proceso de produción da voz e formarse no manexo das propias calidades sonoras.
– Optimizar os recursos expresivos para aplicalos á interpretación das distintas mensaxes.
– Dominar o uso da respiración e do aparello fonador como principal instrumento de produción da voz para evitar futuras patoloxías vogais.

MÓDULO 2. TEATRO RADIOFÓNICO
A súa orixe está no serial radiofónico o que deu lugar ao radioteatro ou teatro radiofónico. É unha linguaxe escénica que se iniciou concretamente como un audiodrama que se retransmitía pola radio; é dicir, unicamente depende da dramatización oral (cos engadidos de música e efectos que cobran unha
importancia capital). Afondaremos nas técnicas de expresión que se desenvolven particularmente neste xénero da locución interpretativa a través dos guións facilitados polo docente.

MÓDULO 3. LOCUCIÓN PARA AUDIOLIBROS
O traballo como voz en off na gravación de audiolibros, é unha das pezas crave para a produción dun formato destas características. A voz do narrador ou narradora é fundamental para que a gravación do mesmo póidase realizar e producir ao completo. O audiolibro ha de posuír unha boa locución, sexa unha voz masculina ou feminina. Traballaranse os diferentes estilos de locución narrativa aplicados aos diversos xéneros literarios.

MÓDULO 4. LECTURAS DRAMATIZADAS
A acción de ler, en definitiva, é de algún modo, en toda a súa sinxeleza e en toda a súa complexidade (aquí só esbozada), a acción teatral por excelencia. As lecturas dramatizadas achégannos á natureza mesma da interpretación, utilizando a voz como único vehículo de expresión. Desde o punto de vista do desenvolvemento das habilidades lingüísticas, a lectura dramatizada é un medio de exercitar a dicción e a entoación, aplicadas á características do personaxe que se representa. Traballaranse por tanto os monólogos, a narración e os contos.

MÓDULO 5. LOCUCIÓN DE POESÍA E VERSO
Interpretar un poema require dunha técnica baseada na imaxinativa vocal. Unha imaxinativa tan ampla como o é a de quen concibe e crea a poesía. Se nos propoñemos narrar e interpretar un poema deberemos coñecer e practicar as técnicas de narrativa poética axeitadas, para evitar ser monótonos/as, excesivamente ostentosos da nosa declamación ou resultar pouco naturais. Cómpre salientar que o xénero do verso ofrece unha dificultade engadida, xa que implica unha estrutura métrica inamovible e pechada que require das entoacións precisas. Neste sentido, traballarase tanto a poesía coma a prosa poética e o verso.